De “Katholieke Verkennersgroep Pius XII” werd in 1959, vooral door toedoen van de toenmalige kapelaan Jo Moers van de Heilige Familie Parochie, opgericht. De groep werd vernoemd naar paus Pius XII, die van 1939 tot 1958 de katholieke kerk leidde. Op 19 september van dat jaar vond de eerste groepsbijeenkomst plaats op de zolder van het kerkje dat toen in de Curaçaostraat lag. Die bijeenkomsten waren oorspronkelijk alleen toegankelijk voor jongens in de welpen- en verkenners leeftijd. Een aantal leden was afkomstig van de verkennersgroep Grignon-de-Montfort uit Leenhof (die gevestigd was boven de lagere school, de  tegenwoordige Oefenbunker). Die groep hield in dat jaar op te bestaan. De eerste groepsleider was de heer Schellekens, de eerste hopman de heer Wiertz en de eerste Akela was mevr. Verhoeven.

Rondom het jaar 1960....

Aan de wieg van onze vereniging stond de man die als vanzelfsprekend ook onze eerste aalmoezenier werd. Nadat hij al eerder de Hobbyclub had mede opgestart, vond hij het in 1959 tijd voor jongens-jeugdwerk in de pas opgerichte H. Familieparochie. Van deze kapelaan weten we eigenlijk maar heel weinig. Dat komt mede omdat hij op zeer jonge leeftijd op zondag 19 juni 1960, om 7.45 uur in Heerlen overleed. Hij heeft helaas maar erg kort kunnen genieten van ‘zijn’ jongens. We weten alleen dat hij erg populair was bij jong en oud. Hij kende een ziekbed van enkele maanden, waarin hij zowel in Kerkrade als in Heerlen in het ziekenhuis verbleef. Na een hersenoperatie op de vrijdag voor zijn dood, kwam hij niet meer bij bewustzijn. Hij is na een druk bezochte uitvaartdienst, begraven in Kerkrade – Holz. Toen in december 1960 de tweede welpenhorde werd opgericht (onder leiding van Akela Vievermans) kreeg deze als eerbetoon aan de overleden aalmoezenier de naam ‘Kapelaan Moers Horde’. Onbekend is waarom deze naam niet gehandhaafd is gebleven. De groep kreeg een grote tegenslag te verwerken toen hun oprichter, kapelaan Moers, op jonge leeftijd kwam te overlijden.

De groep groeide gestaag. Zo werd in 1960 al de Rowanafdeling 110 opgericht, onder leiding van “chef”  Bonnie. De groei was zodanig dat een aantal speltakken opgesplitst moesten worden. De Verkenners werden op leeftijd ingedeeld in junioren en senioren en bij de welpen ontstonden 2 hordes.

Rond 1960 kocht de groep, met behulp van een lening, het stukje grond aan de Kakertsweg, waar nu het hoofdkwartier is gevestigd. In de zomer van 1962 bouwden vele vrijwilligers, enkele actieve ouders (waaronder de heren van de Burgt, Bosch, van den Akker en Borghans) het H.K. (hoofdkwartier) in hun vrije tijd, met behulp van veelal tweedehands materiaal dat men links en rechts verzameld had. Deze ouders van de toenmalige jeugdleden van verkennersgroep Pius XII, offerden hun vakantie op om samen iets moois en blijvends voor de jeugd van de Heilige Familieparochie te realiseren. Met vereende krachten werd aan de rand van de parochie, aan de Kakertsweg, een houten clubgebouw neergezet dat tot op de dag van vandaag bekend staat als het hoofdkwartier (H.K.) van scouting Pius XII. Ondanks het gebruikte materiaal, verrees een gebouw dat zich mocht laten zien. Zeker gezien de prachtige ligging en de ruimte in de directe omgeving was scouting Pius XII terecht trots op haar gebouw.

Het terrein waar het scouting-home moest verrijzen was indertijd aangekocht van de familie Debije en lag voor het doel waarvoor het gebruikt moest gaan worden ideaal; aan de rand van het Kakertsbos. Helaas was dit perceel door zijn ligging, zoals al snel zou blijken, ook uiterst inbraak- en vandalismegevoelig.

In de loop der jaren werd het gebouw en de omgeving diverse malen aan de behoeften aangepast. Zo werden de kolenkachels vervangen door centrale verwarming, werd de lokaalindeling herzien en werden de keuken en de toiletten verplaatst.
Voor opslag van materialen, werd een grote zeecontainer naast het gebouw geplaatst. Dit had als extra voordeel dat deze ook direct bij het transport van de materialen naar de kampplaats gebruikt kon worden. Helaas bleek deze echter ook niet “inbraakproof” te zijn.

Op zaterdag 27 oktober 1962 werd het nieuwe hoofdkwartier officieel in gebruik genomen en ingezegend door de toenmalige aalmoezenier pastoor Mathieu Partouns. Hij had op 18 juli van dat jaar ook de eerste steen gelegd.

In 1967 werd door Pius XII voor het eerst een groepskamp gehouden. We gingen toen naar Mühlheim een dorpje bij Blankenheim. De Kampnaam was PIM 67. De Rowans (RA 110) gingen eerder met de brommer op pad om het kamp mee op te bouwen. Onze voorzitter Jean Roos voorop. Een jaar later werd in 1968 het eerste gezamenlijke kamp met de Hobbyclub gehouden.

Rondom het jaar 1970...

In de hoogtijdagen, begin jaren zeventig, werden grote groepskampen georganiseerd (met als hoogtepunt 7 keer Luxemburg) met telkens ruim 200 deelnemers. Hier waren ook de deelnemers van de meisjes Hobbyclub meegerekend, waarmee wij indertijd nauw samen werkten als gezamenlijk Jeugdwerk H. Familieparochie. De laatste jaren trekken vooral de oudste speltakken er steeds verder op uit tijdens hun kampen (bijvoorbeeld Zweden en Polen). Groepskampen worden nog eens per 3 jaar gehouden.

De eerste groepsleider was dhr. Leo Amkreutz. Van hem is maar weinig bekend. Men weet alleen dat hij in de Lichtenbergerstraat woonde. Het schijnt een vrij strenge leider te zijn geweest die veel van zijn staf eiste. Zo moesten er wekelijks verslagen van de troep bijeenkomsten geschreven worden, die dan door hem afgetekend werden en van commentaar voorzien. Dhr. Amkreutz overleed begin jaren 80.

Opvolger van Dhr. Amkreutz was Johan Bosch, bij veel oud-leden nog bekend. Dhr. Bosch woonde aan de Kempkensweg en stond bekend als een uiterst sociale leider. Niet zelden barstte hij tijdens een van zijn toespraken spontaan in huilen uit. Vanwege het veelvuldig gebruik van het woordje ‘niet’ aan het einde van een zin werd hij achter zijn rug om ook ‘Niet’ genoemd, zonder boze bedoelingen overigens. Ook zijn eeuwige ‘korte broek’ waren kenmerkend voor hem. Hij was ongekend populair bij zowel leden als stafleden en heeft ook buiten zijn groepsleiderschap enorm veel voor onze groep betekent. Zo was hij indertijd tevens de materiaalmeester, die veel voor zijn ‘jonge’ wist te ‘regelen van de koel’ . Johan Bosch overleed in 1989, letterlijk overmand door emoties na een bezoek aan zijn geliefde kampplaats Burden.

Rondom het jaar 1980...

Na goede tijden komen ook mindere tijden en het ledental liep langzaam terug. Als gevolg hiervan werden de junior- en de senior-Verkenners weer samengevoegd. Ook de twee welpenhordes werden weer verenigd. Toch werden er ook nieuwe speltakken opgericht, te weten de Pivo’s (1979, voor leden van 18 jaar en ouder) en later ook de Bevers (1984, voor de jongste leden). De Pivo-stam werd na 10 jaar, door een gebrek aan leden in 1989 weer opgeheven.

In 1984 werd de groep ook opengesteld voor meisjes, wat het ledental zeer ten goede kwam. Toen startten ook de bevers, de speltak voor de allerjongsten. 

Na een jarenlange procedure, gestart in 1988 onder de noemer Bouw 88, werd uiteindelijk het houten gebouw ‘versteend’ en kwamen er 2 lokalen bij: Een beverlokaal en de materiaalopslag. Tijdens deze verbouwing moest een boom wijken en daarvoor werd ‘professionele’ hulp ingeroepen. Gevolg: De boom belandde boven op het H.K., waardoor er ongepland ook nog een nieuw dak in de begroting meegenomen moest worden. Na deze verbouwing is het gebouw eind 1994 feestelijk heropend. In plaats van een houten gebouw, beschikken we nu over een (groter en functioneler) stenen gebouw met een materiaal opslag, is het toiletblok uitgebreid en beschikken we nu over een douche. Ook de verwarming is inmiddels aan de gewijzigde indeling aangepast, er is een geweldige kampvuurkuil aangelegd en een nieuw toegangpad is gerealiseerd.

Rondom het jaar 1990....

Jo Vrancken (overleden 3 december 2018) is een enorm belangrijke pijler geweest waarop Scouting Pius XII heeft gebouwd. Na een grote bloeiperiode ging in de loop van de tachtiger jaren het ledental van Scouting Pius XII hard achteruit met 1991 als absolute dieptepunt. Scouting Pius XII telde toen, staf- en jeugdleden samen, amper nog 31 leden en was nog nauwelijks levensvatbaar. Jo geloofde in de potentie van het kader en had een ongekende positieve energie waarmee hij anderen motiveerden om er hun schouders onder te zetten. Scouting Pius XII groeide en bloeide weer. Jo heeft vervolgens 10 jaar lang het voorzitterschap ingevuld van de Stichting Scouting Pius XII. 

In de jaren negentig werd een stuk grond achter ons gebouw van Natuurmonumenten in permanente bruikleen genomen. Het glooiende terrein werd afgevlakt, zodat er ook tenten geplaatst konden worden en een grote kampvuurkuil (in de vorm van een amfitheater) werd hierop gerealiseerd. Deze werd in 2002 vernoemd naar de toenmalige Aalmoezenier Ed Serrarens. Vlak voor zijn dood in 2003 heeft hij deze zelf nog officieel in gebruik mogen nemen en inzegenen.

Rondom het jaar 2000....

Najaar 2004 is er opnieuw een groep voor 18-plussers gestart onder de naam Stam. 

Anno 2005 voldeed het gebouw niet meer aan de eisen die scouting Nederland hier aan stelt in relatie tot het aantal jeugdleden en het gebruik er van. Uitbreiding bleek noodzaak en een wederom werd een moeizaam traject van onderhandelen met de gemeente in gang gezet. In 2007 leek een en ander rond wat vergunningen betreft en was er zelfs een bouwplan dat op de goedkeuring van de gehele groepsraad kon rekenen. Het bestaande gebouw zou daarvoor plat gegooid moeten worden en vervangen door een gebouw dat voor de helft uit 2 verdiepingen zou bestaan, met voor iedere speltak een eigen lokaal en voor de helft uit een grote gemeenschappelijke ruimte. Er werd zelfs al een klein feestje gebouwd.

Rondom het jaar 2010...

In 2010 is er een nieuwe speleenheid voor volwassen scoutingleden die de groep ondersteunen: de Plusscouts. In de laatste jaren neemt het ledental weer toe en barstte ons onderkomen langzaam uit zijn voegen. 

In oktober 2015 hebben we na 15 jaar lobby-en eindelijk ons nieuwe H.K. in gebruik mogen nemen. Er zijn natuurlijk altijd nog wel klusjes te bedenken om te doen en te verbeteren, maar het oude HK is gesloopt en alle speltakken maken gebruik van het nieuwe HK. We mogen stellen dat er een geweldig gebouw is neergezet onder eigen beheer. Een groot complement mag dan ook gemaakt worden naar iedereen die op vrijwillige basis hebben meegeholpen aan het realiseren van deze lang gekoesterde droom. Een bijzonder compliment gaat uit naar de Bouwcommissieleden die vaak dagelijks bezig zijn geweest met alle voorbereidingen zoals de vele offerte trajecten die doorlopen zijn, gemeentelijke overleggen hebben gehad, vergunningen en verhuizing alle nutsvoorzieningen hebben geregeld, subsidies hebben aangevraagd maar ook zelf hard aan de slag zijn geweest met bv de gehele kapconstructie van het HK etc. Teveel om op te noemen. De bouwcommissie heeft bestaan uit de bestuursleden van de groepsvereniging en de stichting en een tweetal externe adviseurs die enorm veel ervaring uit de bouwwereld hebben meegebracht. Zonder hen hadden we het niet onder eigen beheer kunnen uitvoeren. Scouting Pius XII kan weer minimaal 40 jaar vooruit op een unieke, bosrijke toplocatie waar het scoutingspel in zijn volle omvang voor alle leden gespeeld kan worden.

Anno 2018 telt de groep ongeveer 100 jeugdleden en zijn er ruim 40 vrijwilligers, staf- en bestuursleden actief binnen Pius XII. 
Ook worden de terrasoverkapping en de lift eindelijk geplaatst. Een groepje vrijwilligers o.l.v. Sjaak Reumkens, Armand Ledoux en Frans Karpinski zet zich in om de kampvuurkuil, Serrarenskuil,  te renoveren met als doel eindelijk de pizza oven te kunnen plaatsen.

Op 20 januari 2019 wordt de Serrarenskuil officieel heropend tijdens de opening van het 60-jarig jubileumjaar. Samen met leden en ouders wordt de herdenkingssteen door Sjaak Reumkens en Frans Karpinski onthuld op een mooie prominente plek midden in de kampvuurkuil. In de nieuwjaarsspeech verteld Gerrit Verhoeff dat onze vereniging op dit moment totaal 159 leden telt.
Als thema voor dit jaar kiezen we Carnival en onze Slogan voor dit speciale jaar is: "Het vuur brandt al 60 jaar, Scouting Pius XII nog lang niet klaar!"  Max Bus ontwikkelt een mooie herinneringsbadge voor op ieders uniform. 

Vanaf februari 2019 heeft scouting Pius XII weer een voorzitter. Op de groepsraad van 30 januari 2019 wordt Evelien van Limbeek gekozen als nieuwe voorzitter van onze groep. Met haar 15 jaar ervaring binnen scouting Pius XII, slaat scouting Pius XII met Evelien aan kop een mooie positieve weg in, die het jaar dat volgt al vruchten afwerpt. Ook het stichtingsbestuur krijgt een nieuwe voorzitter, Jos Raats. Beide besturen worden onder de loep genomen en taken worden beter verdeeld. Hieruit ontstaat  het facilitair team, die de groep nog beter van dienst kan zijn. Ook het groeiende ledenaantal straalt positiviteit uit, het aantal schommelt eind 2019 rond de 175 leden. De groep Plusscouts heeft veel nieuwe leden mogen begroeten, die allemaal graag hun steentje bijdragen. Zo groot als nu, is scouting Pius XII in haar hele geschiedenis nog niet geweest, een mijlpaal.  

In september 2019 is ook eindelijk de langverwachte Pizzaoven klaar voor gebruik. Na een paar goede testmomenten o.a. na de Wittemwandeling van dit jaar, wordt de pizzaoven officieel in gebruik genomen tijdens de afsluiting van het 60-jarig jubileum op zaterdag 11 januari 2020 met de door leden gekozen naam "Pizzahut". 

Ook wordt tijdens deze gelegenheid aan alle leden vertelt over de nieuw geplaatste "Jubileumboom".  "De Jubileumboom" is op 29 december 2019 onthult door Anna Piotrowski (nieuwe generatie staf) en Sjaak Reumkens (oude generatie staf) Later, moge de boom veel verhalen horen en door vertellen. 

Rondom het jaar 2020.....

Het 60-jarig jubileumjaar wordt afgerond en gelijktijdig begint het 10-jarig jubileum van onze speltak Plusscouts. Met een positieve terugblik om alle geweldige activiteiten van het afgelopen jaar in het kader van 60 jaar Scouting Pius XII, beginnen we met frisse moet aan een nieuw jaar met veel leuke activiteiten in het verschiet. Helaas wordt al snel roet in het eten gegooid van alles wat er gepland staat. Wereldwijd heerst er het Corona-virus, wat een enorme impact heeft op de wereld en dus ook op scouting. Vanwege het hoge besmettingsgevaar worden alle scoutingactiviteiten (opkomsten, weekenden, vergaderingen, groepsactiviteiten en andere activiteiten op ons gebouw) vanaf 11 maart 2020 volledig gestaakt.  Ook op regionaal en landelijk niveau zijn alle activiteiten gecancelled. De wereld staat op z'n kop en ook scouting Pius XII. Hoe nu verder? Hoe lang gaat dit duren? Niemand die het op dat moment wist. 
Maar we zouden geen scouts zijn als we in deze Corona-periode niet een creatieve oplossing voor de opkomsten konden bedenken. Bestuur en stafleden van de speltakken bedenken en organiseren initiatieven om de jeugdleden toch een alternatief programma te bieden, we houden online contact met elkaar en daar zijn wij ontzettend trots op, we laten ons hiermee als vereniging van onze beste kant zien. 

In april 2020 komt eindelijk de bank aan voor onder "de jubileumboom". Hij wordt meteen geplaatst met de hulp van Frans Karpinski en op 2 mei 2020 nogmaals, nadat door Pascal Hendriks een herinnerings-inscriptie is ingebrand in het hout. Vanaf nu kunnen we al zittend op de bank al onze verhalen gaan delen met elkaar. 

Het Corona virus beheerst langer de wereld als gehoopt. De zomerkampen komen in het gedrang. De Nationale Jamboree waar de Scouts en Explorers heen zouden gaan is afgelast. En nu? Scouting Pius XII besluit in overleg met alle staf, dat alle zomerkampen door kunnen gaan zolang we ons aan alle protocollen en regels houden. De Scouts en Explorers verplaatsen hun zomerkamp naar de Heikop in Brunssum.  
Ook na de zomervakantie houdt Corona ons in de ban. Het "nieuwe normaal" vind zijn weg en de speltakken spelen de rest van jaar voornamelijk buiten. Groepsactiviteiten worden helaas allemaal afgelast en vergaderingen worden online gehouden. Voor het eerst sinds jaren zien we al onze tradities aan ons voorbij trekken, geen gezamenlijk overvliegen, geen natuurwerkdag, geen wafelactie, geen vredeslicht! 
In oktober 2020 wordt bij de welpengroep een wachtlijst opgesteld. Zij hebben momenteel meer dan 30 welpen.